Na een heftige werkweek heb ik eigenlijk alleen nog maar dit te melden:
Clear the way boys
The lady has arrived
All you handsome fellas
Please wait for me to the right
Don't keep me waiting
Ooh, thank you for the drink
It's quarter past eleven
I'm not in the mood to think
Mr. band leader
Let's kick out the jam
Gimme something that'll light it up
And make my feet go bam bam bam!
Because Monday Tuesday Wednesday Thursday
Are impossible you see
But when it gets to Friday
What'cha get is absolutely me
I said Monday Tuesday Wednesday Thursday
Are impossible for me
But once it gets to Friday
What'cha get is absolutely me
Sweeter than the candy
About to caress my lips
Imagine all the sugar
When I start to shake my hips
It's not an illusion
I'm as live as i can be
Instead of all your promises
Why don't you show all your charms to me
Mr. Band Leader
This arrangement has to change
Gimme something light it up
Won't'cha let the boogie start to play
Because Monday Tuesday Wednesday Thursday
Are impossible you see
But when it gets to Friday
What'cha get is absolutely me
I said Monday Tuesday Wednesday Thursday
Are impossible for me
But once it gets to Friday
What'cha get is absolutely me
I don't want a serenade
To hear you say a thing
All I need is your attention
And a 10 karat diamond ring
Because Monday Tuesday Wednesday Thursday
Are impossible you see
But when it gets to Friday
What'cha get is absolutely me
I said Monday Tuesday Wednesday Thursday
Are impossible for me
But once it gets to Friday
What'cha get is absolutely me!
Absolutely me - Caro Emerald
Ook meegenieten? Klik!
25.2.11
22.2.11
Zomaar een berichtje in de krant
Zomaar een terloops bericht van Kader Abdolah in de Volkskrant gisteren: hij houdt na 15 jaar op met het schrijven van zijn wekelijkse column Mirza.
15 Jaar.... kan me voorstellen dat je dan aan wat anders toebent. Ben benieuwd wie er op zijn plekkie in de maandagkrant mag schrijven.
Gelukkig is zijn pen niet opgedroogd: het boekenweekgeschenk van dit jaar is van zijn hand, en in maart komt het vervolg uit van Het huis van de moskee, toch wel met stip mijn lievelingsboek van de afgelopen jaren.
Leuke actie: bij de aankoop van een Abdolah krijg je dus het boekenweekgeschenk van ...jawel Abdolah erbij. Da's nog eens een win win win situatie ;-)
15 Jaar.... kan me voorstellen dat je dan aan wat anders toebent. Ben benieuwd wie er op zijn plekkie in de maandagkrant mag schrijven.
Gelukkig is zijn pen niet opgedroogd: het boekenweekgeschenk van dit jaar is van zijn hand, en in maart komt het vervolg uit van Het huis van de moskee, toch wel met stip mijn lievelingsboek van de afgelopen jaren.
Leuke actie: bij de aankoop van een Abdolah krijg je dus het boekenweekgeschenk van ...jawel Abdolah erbij. Da's nog eens een win win win situatie ;-)
19.2.11
Van een avondje dansen
En dan is 't vrijdagavond en ga je naar je favoriete kroegje om je vrienden te zien, een verjaardag te vieren en te dansen.
Bij het binnenkomen word je met gejuich begroet: weeeer een vrouw. Er zijn op dat moment namelijk al zo'n 8 vrouwen en (behoudens de dj) maar 1 dansbare man binnen. De flauwe grappen vliegen natuurlijk al gauw door de lucht. Met de vriendinnen is het sowieso gezellig, de muziek is goed, de dj zet Juan Luis Guerra op shuffle en gaat per sms mannen optrommelen om te komen dansen.
Er druppelen, hoe voorspelbaar, nog meer vrouwen en verdomd, 1 danser, binnen. En iemand van wie ik al helemaal niet verwacht dat ie zou verschijnen. 2 Krukken naast elkaar, 2 bitter lemon en in plaats van te dansen zitten we zeker een uur geanimeerd te praten.
Kleine break: om 12 uur bel ik mijn lieve meissie Claire die vandaag 21 wordt! Eindelijk legaal mohito's drinken in de USA ;-) en we feliciteren met zijn allen de dj die ook jarig is, dat eigenlijk niet wil weten en stiekem toch heel blij is dat we er werk van maken.
Meer muziek, champagne, felicitaties over en weer, en er wordt weer gedanst. Niet door mij: zoveel als ik vorige week danste, zo weinig deze week. Dit is de avond van het praten. Van van die goede diepgaande gesprekken, waarvoor je niet verwacht naar de kroeg te komen. Maar ja, dat loopt ook wel eens anders.
En zoals het dan altijd gaat: als je dan eindelijk besluit om weg te gaan wordt er voor jou nog een speciaal nummer gedraaid, en sluit je de avond alsnog dansend af.
Een mooie opmaat voor een zaterdag met vrienden en een gezamenlijk diner. Je dochter wordt tenslotte maar 1x 21 jaar!
(Dat speciale nummer? Deeper shade of soul)
Bij het binnenkomen word je met gejuich begroet: weeeer een vrouw. Er zijn op dat moment namelijk al zo'n 8 vrouwen en (behoudens de dj) maar 1 dansbare man binnen. De flauwe grappen vliegen natuurlijk al gauw door de lucht. Met de vriendinnen is het sowieso gezellig, de muziek is goed, de dj zet Juan Luis Guerra op shuffle en gaat per sms mannen optrommelen om te komen dansen.
Er druppelen, hoe voorspelbaar, nog meer vrouwen en verdomd, 1 danser, binnen. En iemand van wie ik al helemaal niet verwacht dat ie zou verschijnen. 2 Krukken naast elkaar, 2 bitter lemon en in plaats van te dansen zitten we zeker een uur geanimeerd te praten.
Kleine break: om 12 uur bel ik mijn lieve meissie Claire die vandaag 21 wordt! Eindelijk legaal mohito's drinken in de USA ;-) en we feliciteren met zijn allen de dj die ook jarig is, dat eigenlijk niet wil weten en stiekem toch heel blij is dat we er werk van maken.
Meer muziek, champagne, felicitaties over en weer, en er wordt weer gedanst. Niet door mij: zoveel als ik vorige week danste, zo weinig deze week. Dit is de avond van het praten. Van van die goede diepgaande gesprekken, waarvoor je niet verwacht naar de kroeg te komen. Maar ja, dat loopt ook wel eens anders.
En zoals het dan altijd gaat: als je dan eindelijk besluit om weg te gaan wordt er voor jou nog een speciaal nummer gedraaid, en sluit je de avond alsnog dansend af.
Een mooie opmaat voor een zaterdag met vrienden en een gezamenlijk diner. Je dochter wordt tenslotte maar 1x 21 jaar!
(Dat speciale nummer? Deeper shade of soul)
5.2.11
Baklust revisited
Abonneren op:
Posts (Atom)